Wątroba - zdrowie, rady i zalecenia - profilaktyka

 Wątroba - Jak dbać o wątrobę by była zdrowa

Wątroba według nauki medycyny wschodu - Ajurwedy, jest najważniejszym organem w organizmie człowieka. I zarządza układem trawiennym i krwionośnym mając wpływ na pracę całego organizmu. Od tego gruczołu zaczynamy oczyszczanie organizmu i dbać o to, by wątroba była zdrowa i dobrze spełniała swoje funkcje, a jest ich około 500. Najważniejszą z nich jest wydzielanie żółci, aby mogły się lepiej trawić spożywane przez nas tłuszcze. Żółć jest substancją warunkującą trawienie tłuszczów oraz jest pomocna jest przy wchłanianiu witamin A, D, E, K.

Wątroba przekształca składniki pokarmowe w energię. Odpowiada za syntezę białek, reguluje poziom hormonów. Zapewnia nam prawidłowe krzepnięcie krwi i temperaturę ciała. Magazynuje żelazo i substancję energetyczną: glikogen. Dzięki niemu steruje poziomem cukru, ma zdolność neutralizowania i usuwania odpadów, jest niezastąpionym filtrem krwi. Potrafi neutralizować i usuwać toksyny i oczyszcza z nich krew. Wychwytuje z krwi szkodliwe produkty przemiany materii, w tym cholesterol, także leki, trucizny, nadmiar hormonów. Rozpuszcza już zużyte i niepotrzebne czerwone krwinki, a także ich barwnik hemoglobinę przekształca w barwniki żółciowe. Jest filtrem organizmu i nie da się bez niej żyć.

Poprawa jakości nasienia mężczyzny

Płodność mężczyzny – jak poprawić jakość nasienia

Mimo iż współczesny świat idzie ciągle ku większej nowoczesności, to z męską płodnością i kondycją plemników dzieje się coraz gorzej. Wedle badań 1 na 10 mężczyzn starających się o dziecko ma problem z płodnością. Przebadano mężczyzn poniżej 35 roku życia na płodność i kondycję plemników w ramach akcji profilaktycznej "Zdrowy tata" i aż u 62 proc. mężczyzn przebadanych przez Fundację Gyncentrum i stwierdzono problemy przynajmniej z jednym markerem płodności. U jednego na 5 mężczyzn ruchliwość plemników była poniżej dolnej granicy normy. Prawie co drugi przebadany miał nieprawidłową morfologię plemników, czyli budowa zewnętrzna męskich komórek rozrodczych odbiegała od ogólnie akceptowalnych norm. Najczęściej przyczyną niepłodności jest słaba jakość nasienia, którą w części przypadków można poprawić odpowiednio modyfikując styl życia i dietę. Niepłodność męska jest definiowana jako niemożność zapłodnienia partnerki w okresie roku regularnego współżycia bez stosowania antykoncepcji. Szacuje się, że około 16% par starających się o ciążę ma problemy z płodnością. Można zatem przypuszczać, że jeśli przyczyna trudności w poczęciu dziecka leży w około 50% przypadków po stronie mężczyzny, to u około 8% panów wystąpią zaburzenia jakości nasienia.

Szałwia - zapomniane zioło zdrowia i urody

SZAŁWIA LEKARSKA W MEDYCYNIE I MAGII 

Szałwia lekarska (Salvia officinalis L., ang. Sage, ros. Szałwija, hindi: Sefakus, Sefakuss, Sephakus, Salvis) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae), bylina. Pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego (Albania, Jugosławia, Grecja, Włochy), ale rozprzestrzeniła się gdzieniegdzie również poza tym obszarem. Jest uprawiana w wielu krajach świata. Jej nazwa łacińska wywodzi się od łacińskiego salvus oznaczajacego zdrowie lub od słowa salvo (leczyć, ratować). Dokładniej nazwa salvia pochodzi od łacińskiego słowa „salvare”, co oznacza leczyć, zbawiać, ratować. Szałwia lekarska to półkrzew. Kwitnie od maja do czerwca. Rośnie na słonecznych zboczach i skałach, na glebach bogatych w wapń i w miarę wilgotnych. Odmianą szałwii lekarskiej jest szałwia muszkatołowa, kwitnąca na niebiesko lub czerwono, bardzo popularna w Anglii. 

Theophrastus (Teofrastus) pisał o dwóch różnych szałwiach, jednej dzikiej podkrzaczastej zwanej sphakos (sfakos) oraz o podobnej roślinie uprawnej zwanej elelisphakos. Walafrid Strabo opisał szałwię w poemacie Hortulus i używał jej starej greckiej nazwy 'lelifagus'. W wiekach średnich używano nazwy Sage salvatrix - Mędrzec zbawiciel. W Indii uprawiana najbardziej w stanie Jammu (Dżammu) na północy kraju. W indyjskich językach znana jako Sefakus (Hindi), Salvi tulasi (Malayalam), Dharba (Telugu), Bui tulasi (Bengali), Kammarkas (Marathi), Sathi (Punjabi)... 

Międzynarodowe Stowarzyszenie Ziołolecznictwa w 2001 roku wybrało szałwię „ziołem roku”. W greckiej mitologii była symbolem zdrowia i długowieczności. Legenda głosi, że odkrył ją Asklepios i przez pewien czas za jej pomocą przywracał życie zmarłym, co bardzo irytowało władcę podziemi Hadesa. Poskarżył się on Zeusowi, iż bezczelny lekarz wykrada mu poddanych, Gromowładny ukarał więc Asklepiosa - Mistrza i Bóstwo Uzdrawiania oraz Medycyny, rażąc go piorunem. I tak wiedza o tym, jak stosować szałwię, by pokonać śmierć, zaginęła - mityczny lekarz zabrał ją do grobu, a ludzie jakoś nie odzyskali pradawnej receptury. Ludzie szybko odkryli lecznicze właściwości szałwii, a jeszcze wcześniej uczyniły to zwierzęta - zaobserwowano na przykład, że przy rozmaitych dolegliwościach szałwię wyszukują i zjadają lwy. W Egipcie kojarzono szałwię jako święte ziele Bogini Izis, podobnie i wśród druidów celtyckich szałwia znana była zielem Wielkiej Bogini.