wtorek, 15 kwietnia 2014

Demencja i choroba Alzheimera

Choroba Alzheimera, demencja - to choroby, których każdy z nas boi się, bo powodują one utratę pamięci, utratę własnego "ja". Nikt do tej pory nie wynalazł żadnego leku na tą chorobę, która sieje spustoszenie wśród ludzi po 60-tym roku życia. Zgodnie z dzisiejszą wiedzą medyczną, kiedy już ktoś zachoruje na Alzheimera, to z dnia na dzień, nieuchronnie może spodziewać się pogorszenia funkcji mózgu - aż do całkowitej ich utraty. Jak dotąd wydano już 48 mld dolarów na opracowanie leku, który by cofnął chorobę lub przynajmniej zatrzymał jej rozwój, ale nie uzyskano żadnego oczekiwanego rezultatu. 

Przeprowadzone badania epidemiologiczne stwierdzają, że zapadalność na chorobę Alzheimera wzrasta z wiekiem. U osób po 65 roku życia stwierdza się ją u około 14%, a po 80 roku życia choruje już 40%. Po 85 roku życia częstość otępienia naczyniopochodnego zwiększa się w porównaniu z chorobą Alzheimera wśród chorych z otępieniem. Światowa medycyna nie znalazła też odpowiedzi na pytanie "Co jest przyczyną Alzheimera?" nie znalazła jeszcze odpowiedzi, poza teoretyzowaniem na temat iż przyczyna leży w nierównowadze chemicznej, że wpływają na to uwarunkowania genetyczne, środowisko życia i choroby współistniejące np. choroby układu krążenia. Na świecie choruje na chorobę Alzheimera ponad 30 mln. osób, w Polsce około 200 tys. W Wielkiej Brytanii około 800 tys. osób cierpi z powodu demencji,a z tego 62% to chorzy na chorobę Alzheimera. Lekarze stwierdzili, że ci chorzy mają duże zmiany w mózgu poprzez powstawanie blaszek zbudowanych z beta-amyloidu (blaszki starcze lub płytki starcze), które odkładają się w naczyniach krwionośnych. Występuje także zanik kory mózgowej i nadmierna agregacja białka tau wewnątrz komórek nerwowych mózgu w postaci splątków neurofibrylarnych. Choroba ta jest więc główną przyczyną zachorowania na demencję. Ze względu na starzenie się społeczeństw w krajach uprzemysłowionych zakłada się, że liczba chorych do roku 2050 potroi się.

Pierwszy przypadek wykrycia choroby został zdiagnozowany przez niemieckiego psychiatrę Aloisa Alzheimera w roku 1907 i to od jego nazwiska nazwano tę chorobę. Zadziwiające jest to, że aż do lat 30-tych XXw. w podręcznikach do patologii nie wspomina się o wykryciu w mózgu obecności blaszek i splątków w trakcie sekcji zwłok osób dotkniętych tym schorzeniem. W ostatnich 60-ciu latach nastąpił nagły wzrost zachorowań na chorobę Alzheimera i pomimo rozmaitych dobroczynnych akcji wspierających walkę z chorobą organizowanych przez organizacje dobroczynne i przemysł farmaceutyczny, skupiający się na szukaniu farmaceutycznego rozwiązania w walce z chorobą, nie przyniosły oczekiwanego efektu. Istnieją jednak obiecujące badania, które mogą wskazywać na prawdopodobne przyczyny i metody leczenia, a nawet spowalniania postępowania choroby.

UWAGA: Problemy z pamięcią niekoniecznie muszą być pierwszymi oczywistymi objawami choroby Alzheimera. Może to być po prostu skutek starzenia się funkcji naszego mózgu. Niepokojącym objawem, którego nie wolno ignorować, jest utrudniona zdolność odczuwania głębi obrazu czy odległości, np. kiedy sięgasz po szklankę z wodą i ją omijasz lub kiedy nieprawidłowo ocenisz odległość i wydaje się ci, że coś się znajduje bliżej niż w rzeczywistości. Wtedy natychmiast udaj się do lekarza.

Główne czynniki ryzyka wystąpienia choroby Alzheimera:
  • zaawansowany wiek
  • polimorfizm genu ApoE4
  • poziom wykształcenia
  • urazy głowy
  • choroby układu sercowo-naczyniowego
  • cukrzyca
  • nadciśnienie tętnicze
  • wysoki poziom choresteloru
  • udar
  • palenie tytoniu
  • infekcje (wirus opryszczki)
  • interakcje społeczne i rodzinne
  • przypuszcza się także, że na rozwój choroby może mieć wpływ zbyt intensywna praca komórek nerwowych

Jak rozpoznać chorobę Alzheimera?


W przebiegu choroby dochodzi do wystąpienia następujących objawów:
  • zaburzenia pamięci
  • zmiany nastroju
  • zaburzenia funkcji poznawczych
  • zaburzenia osobowości i zachowania

Charakterystyczne dla demencji (i w tym choroby Alzheimera) objawy to:
  • agnozja – nieumiejętność rozpoznawania przedmiotów, szczególnie jeżeli chory ma podać nazwę przedmiotu, w odpowiedzi na pytanie zadane z zaskoczenia.
  • afazja – zaburzenia mowy, jej spowolnienie
  • apraksja – zaburzenia czynności ruchowych, od prostych do złożonych, np. ubieranie, kąpanie
Zmianom otępiennym mogą towarzyszyć objawy neurologiczne, spośród których najczęstszym jest tzw. zespół parkinsonowski – spowolnienie psychoruchowe, zaburzenia mimiki i sztywność mięśni. W zaawansowanym stadium choroba uniemożliwia samodzielne wykonywanie nawet codziennych prostych czynności i osoba chorująca na chorobę Alzheimera wymaga stałej opieki. Czas trwania choroby to zazwyczaj od 6-ciu do 12 lat, kończy się śmiercią.

Zapobiegania chorobie Alzheimera


Procesowi starzenia się nie można zapobiec, ale można go spowolnić. Oto parę rad jak obniżyć ryzyko choroby.

1. Kontroluj poziom homocysteiny

Wysoki poziom aminokwasu homocysteiny we krwi jest markerem choroby Alzheimera. Jest on wytwarzany przez organizm po zjedzeniu posiłku mięsnego i odgrywa znaczącą rolę w rozwoju miażdżycy, w przebiegu której dochodzi do stwardnienia tętnic i ich zaczopowania przez złogi tłuszczowe. Każdy wynik świadczący o poziomie homocysteiny we krwi powyżej 10 mmol/L, uważany jest za dowód zwiększonego ryzyka zachorowania na Alzheimera. O tych wynikach było już wiadomo ponad dekadę temu, kiedy to lekarze wykryli, że u ludzi z hiperhomocysteinemią - czyli mających podwyższony poziom homocysteiny we krwi - istnieje większe prawdopodobieństwo rozwinięcia się demencji lub alzheimera.

2. Regularnie spotykaj się z przyjaciółmi

Dbaj o własne przyjaźnie, uczestnicz w życiu towarzyskim, spotykaj się z rodziną i znajomymi przyjaciółmi. Wyjeżdżaj na wczasy, gdzie spotkasz nowe osoby, na wycieczki. Zapisz się na Uniwersytet III wieku. Osoby samotne mają dwukrotnie większe prawdopodobieństwo zachorowania na demencję, a co za tym idzie na chorobę Alzheimera w wieku późniejszym.

3. Uzupełnij dietę w witaminy z grupy B

Zażywanie witamin z grupy B (B6 B12 i kwasu foliowego) - to dobry sposób na to, aby obniżyć poziom homocysteiny. Homocysteina jest markerem zwiększonego ryzyka demencji i choroby Alzheimera, toteż suplementacja witamin z grupy B może zadziałać profilaktycznie.   
Tej teorii dotyczył projekt Vitacong. Przez ostatnie 3 lata grupa naukowców powstała na Uniwersytecie w Oxfordzie, szacowała na ile witaminy spowalniały zanikanie kory mózgowej i utratę pamięci w badanej grupie osób w wieku od 70 lat, u których zdiagnozowano łagodne zaburzenie poznawcze (ang. MCI - mild cognitive impairment), uważane za wczesną fazę alzheimera i demencji. Naukowcy pod kierownictwem prof. Davida Smitha dowiedli, że 77 uczestników badania mających MCI i podwyższony poziom homocysteiny doświadczyło najszybszego postępu zanikania kory mózgowej, a witaminy z grupy B ten proces spowalniały. 

4. Dbaj o prawidłową dietę

Ponieważ istnieje powiązanie między homocysteiną a chorobą Alzheimera, to należy zmniejszyć spożywanie tłuszczów nasyconych, gdyż mają one związek z podwyższonym poziomem homocysteiny. Unikaj także tłuszczów trans, mięsa, a spożywaj jak najwięcej produktów zawierających antyoksydanty takie jak: czarne maliny, jagody bzu czarnego, rodzynki, czarne borówki, marchew, kalafior, brokuły, brukselkę, szpinak, czekoladę, ponieważ produkty te pomagają zachować mózg w dobrej kondycji. Herbata zielona pomaga zwalczać toksyczne działanie beta...

5. Ćwicz umysł

Siedzenie w domu przed telewizorem - to nie najlepszy pomysł na życie. Aby zmniejszyć ryzyko choroby - podejmij intelektualne wyzwania! Czytaj, graj w szachy, gry planszowe, rozwiązuj krzyżówki, graj na instrumentach, ucz się języków, rozwijaj swoje talenty i zdobywaj nowe umiejętności uczestnicząc w kursach naukowych dla dorosłych.

6. Gimnastykuj się i udzielaj się towarzysko

Podejmij naukę hatha jogi (joga dla zdrowia ciała i umysłu), dużo spaceruj (co najmniej pół godziny) - zmniejsza to ryzyko zachorowania na Alzheimera o ok. 30% - nawet wśród osób powyżej 65 roku życia, które są w grupie osób największego ryzyka. Zainteresuj się tym, co dzieje się w twym otoczeniu i jak najczęściej spotykaj się z przyjaciółmi.

7. Uwierz w zioła

Kiedy zauważysz, że pojawią się u ciebie oznaki zaburzenia poznawczego, nie czekaj i sięgnij po zioła, których działanie opóźnia rozwój spowolnienia umysłowego.
  • Szałwia - ma silne działanie antydoksydacyjne i przeciwzapalne. W badaniach porównawczych z użyciem placebo wykazano, że osoby zażywające 60 kropli olejku szałwiowego dziennie zachowały sprawność umysłu lepszą niż osoby, co otrzymywały lek stosowany w chorobie Alzheimera - Aricept. 
  • Miłorząb japoński - jest najlepszym ziołem we wczesnej fazie choroby. Zalecana dawka dzienna to 240 mg., ale poprawa może nastąpić po 6 miesiącach. 
  • Kurkuma - przyprawa będąca standardowym składnikiem indyjskiego curry, to też ma właściwości przeciwko chorobie Alzheimera. Jedno z badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (UCLA) wykazało, że przyprawa ta pobudza usuwanie z mózgu złogów beta-amyloidu przez układ immunologiczny (makrofagi). 
Więcej na temat uzdrawiania dowiesz się na warsztatach ajurwedy


© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: ajurweda.blogspot.com



1 komentarz:

  1. Bardzo interesujące uwagi. Z wielu nie zdawałam sobie nawet sprawy... Od dziś zaopatrzam się w zioła i więcej ćwiczę!

    OdpowiedzUsuń