Bieluń wyrasta do wysokości 1 m. i wydziela silny, nieprzyjemny zapach (mysi zapach). Jego łodyga jest naga, lekko omszona i rozgałęziona, a liście są jajowate, zaostrzone i ząbkowane. Nerwy liścia widoczne są na wierzchu liścia. Kwiaty bielunia są bardzo duże, lejkowate, wyrastające w widłach gałązek lub na ich szczycie. Bieluń kwitnie od lipca do sierpnia, a w sprzyjających warunkach nawet do października. Bardzo charakterystyczne są owoce bielunia przypominające owoc kasztanowca z kolcami na łupince.
Pochodzenie bielunia jest trudne do określenia, gdyż występuje na całym świecie. Za kraj, z którego pochodzi uważa się Amerykę i Chiny. Nazwa "datura" pochodzi z języka hindi – dhatūrā znaczy kolczaste jabłko. Wyróżnia się około 15 gatunków bielunia, ale typowym gatunkiem jest Datura stramonium L. Rośnie dziko w całej Polsce, a jego drzewiasta odmiana stała się w ostatnich latach bardzo modna i jest ozdobą ogrodów i balkonów, ze względu na ciekawe kwiaty. Uwaga! Bieluń stanowi wielkie zagrożenie dla dzieci!
Ludowe szamanki znały doskonale halucynogenne, rozkurczowe i przeciwbólowe działanie bielunia. Małe ilości liści bielunia stosowano przy kolkach i skurczach, a przetwory z liści bielunia dziędzierzawy mają zastosowanie nawet współcześnie. Z liści i nasion bielunia wykonuje się preparaty, które ze względu na silne trujące działanie mogą być stosowane tylko pod kontrolą lekarza. Używane są do leczenia dychawicy oskrzelowej, ostrych nieżytów oskrzeli, chorób neurologicznych oraz jako środki spazmolityczne. Rośliny z rodzaju Datura zawierają duże ilości alkaloidów tropanowych, takich jak atropina, skopolamina, hioscyjamina. Związki czynne bielunia mają znane od czasów prehistorycznych właściwości psychoaktywne - zaliczane są do deliriantów. Są nieprzyjemne w działaniu, wywołują halucynacje. Przedawkowanie jest śmiertelnie niebezpieczne, zwykle wymaga hospitalizacji.
Objawy zatrucia bieluniem
- omamy wzrokowe i słuchowe
- sucha i czerwona skóra i błony śluzowe
- senność, dezorientacja
- przyśpieszenie oddechu
- rozszerzenie źrenic
- zaburzenia widzenia z jego całkowitą przejściową utratą
- drgawki kloniczne
- wzrost temperatury ciała
- duża suchość gardła i jamy ustnej
- trudności w połykaniu
- przejściowa utrata mowy
- pragnienie z równoczesnym lękiem przed przyjmowaniem napojów (z uwagi na trudność w połykaniu)
- częste parcie na mocz z trudnością jego oddawania
- dezorientacja z nierozpoznawaniem otoczenia
- napady ogromnej wściekłości i szału
- w dalszym etapie duże uspokojenie
- wzrost temperatury ciała do 41 stopni
- narkotyczny sen - podczas którego może nastąpić zgon wskutek porażenia ośrodka oddechowego w rdzeniu przedłużonym
Uwaga! Roślina silnie trująca!
Bieluń (jego wszystkie gatunki) jest silnie trującym chwastem (wszystkie części rośliny po spożyciu są niebezpieczne). Zatrucia bieluniem mogą być przypadkowe i zdarzają się zwykle u dzieci, albo młodzieży eksperymentującej ze środkami odurzającymi. Już samo zjedzenie przez dziecko 5-10 nasion może zakończyć się śmiercią (15-25 dawka śmiertelna dla człowieka). Mimo silnych halucynacji wywołanych bieluniem - efekty są nieprzyjemne z powodu znacznych skutków ubocznych. Wszelkie eksperymentowanie z tą rośliną jest niebezpieczne i zazwyczaj kończy się to hospitalizacją, a nawet śmiercią.
Rośliny z rodzaju Datura zawierają duże ilości alkaloidów tropanowych, takich jak atropina, skopolamina, hioscyjamina. Te właściwości mają zastosowanie między innymi w medycynie, stąd wzięło się wiele leków, które jako substancję czynną zawierają atropinę lub pochodne naturalnych alkaloidów tropanowych. Związki czynne bielunia mają znane od bardzo dawnych czasów i są zaliczane do deliriantów. Są bardzo nieprzyjemne w działaniu, wywołują halucynacje. Wszelki kontakt z rośliną jest śmiertelnie niebezpieczny, zwykle wymaga hospitalizacji (płukanie żołądka, odtruwanie).
Więcej na temat uzdrawiania dowiesz się na warsztatach ajurwedy
© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: ajurweda.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz