Oczyszczanie ćakramów - Ośrodków energii w ciele człowieka
Oczyszczanie Ośrodków Energii
Terminem Pitha określa się w jodze ośrodek subtelnej, duchowej energii. Sufi określają takie miejsce terminem Latifa, co oznacza miejsce subtelne lub wrażliwe. Pitha to konkretny obszar do skupienia i koncentracji wewnątrz naszego ciała. Zwykle powiązany jest z systemem gruczołów wydzielania wewnętrznego. Przedmiotem skupienia jest nasze uczucie, myśl, wyobrażenie, a w szczególności oddech. W laja jodze używa się kilkudziesięciu takich miejsc do skupiania w obrębie naszego ciała. Służą one pobudzeniu i rozwinięciu określonych cech lub właściwości, a także służą rozwinięciu specyficznych potencjałów boskiej energii. Zwykle utożsamiane są z pojęciem Ćakramów, chociaż ten termin ma nieco odmienne znaczenie.
Istnieje dwanaście podstawowych miejsc do koncentracji w tak zwanej linii kręgosłupa, chociaż zwykle używa się ledwie trzech lub pięciu z nich.
1. Bhumipitha - obszar koło kości ogonowej i krocza, powiązany ze splotem sakralnym. Tak zwane Święte Miejsce. Bhumi oznacza element ziemi lub glebę. Jest to ośrodek gruntu, podstawy naszej egzystencji. Codzienny rytm życia na ziemi zależy od energii tego ośrodka, który związany jest z pojęciem czasu, porami roku, porami dnia, a nawet z czterema stronami świata. Tutaj zachodzi sterowanie tempem upływu czasu poprzez skupienie. Powiązany jest z fizjologicznym (popędowym) życiem erotycznym, poczuciem bogactwa lub ubóstwa. Stanowi siedzibę płomienia życia i potęgi świadomości symbolicznie przedstawianej jako trzy i pół zwoju Kundali (Kairobi). Skupienie oddechu w tym ośrodku pozwala rozwinąć moc i siłę potrzebną do samouzdrawiania, a także do spełniania pragnień i panowania nad własnym życiem. Zwykle wyobrażamy sobie ten ośrodek jako kwiat o czterech płatkach.
2. Waripitha - ośrodek wodny w obszarze podpępkowym, powiązany z lędźwiami i nerkami. Siedziba niższej, egoistyczno - namiętnościowej jaźni. Centrum sił ego, pasji i namiętności. Życiowe dążenia zostają uświadomione i wyczerpane przez skupienie w tym ośrodku. Jest to źródło sił twórczych i emocjonalnego natchnienia. Życiowa i fizyczna równowaga zależy od pracy tego ośrodka. Tutaj osiągamy też harmonię z miesięcznym cyklem księżycowym. Nasza księżycowa natura zostaje wysublimowana. Symbolika ukazuje ten ośrodek jako kwiat lotosu o sześciu płatkach.
3. Bindhu Wisarga Pitha - ośrodek o charakterze bardziej zbiornika energii witalnej, służący głównie gromadzeniu i przyswajaniu prańah. Znajduje się na wysokości pępka, wewnątrz brzucha. Zwany też jest Nabhipitha - ośrodkiem pępkowym. Stanowi energetyczne centrum psychiki czy osobowości w materialnym świecie. Odpowiada za siłę, słabość i ogólnie witalność organizmu. Przedstawiany jako kwiat lotosu o ośmiu płatkach.
4. Manipurakapitha - obszar ponadpępkowy, powiązany ze splotem słonecznym. Magazyn tajemnic naszego umysłu i praw naszej własnej, prawdziwie ludzkiej istoty. Tutaj mieści się serce ludzkiej osoby i tajemnica człowieczego celu. Ogród Klejnotów, źródło ludzkiej siły mentalnej. Siedziba żywiołu OGNIA (Wahni, Agni). Odpowiada za zdolność rozumienia i pojmowania. Uosabia dobroć, harmonię, piękno i światło. Lotos o 10-ciu płatkach.
5. Hritpundarikapitha - ośrodek zwany dolnym, ośmiopłatkowym tajemnym sercem Duchowej Miłości (prema) i charyzmatycznej mocy. Pozwala rozwinąć się ośmiu wielkim mocom jogicznym. Skupienie w dolnej części mostka. Odczuwanie wibracji mocy Ducha Świętego.
6. Hritpańkeruhapitha - ośrodek, który przyjęło nazywać się sercem i siedzibą duszy zarazem. Serce o dwunastu płatkach lotosu, powiązane ze splotem kardialnym i miejscem, w którym odczuwamy jak powietrze wchodzi do płuc i jak je opuszcza. Dusza jak słońce jaśnieje w najgłębszej komnacie serca. Ośrodek skupienia na boskiej mocy i potędze duszy (Chajah). Siedziba żywiołu powietrza (wajuprańah). Najwyższy ośrodek świadomości Wieku Żelaznego (Kalijuga), najniższy ośrodek świadomości Wieku Złotego (Krytajuga). Tutaj skupiamy się też w świadomości Iśwara, boskiej formy osobowej jako Wewnętrznego Przewodnika (Sadguru). Przyjmujemy Guru całym sercem.
7. Hridajamburuhapitha - ośrodek woli ogniowej służący do kontaktu z aniołem stróżem i z niebiosami w ogólności. Znany też jako Dewapitha, siedziba aniołów i jako gorejące serce. Anielska natura budzi się poprzez skupienie na tym ośrodku. Wszelka pomoc z Dewaczanu, z Bożego Królestwa Aniołów przychodzi do człowieka, jeśli skupia się w okolicy zwykle wiązanej z grasicą i górną częścią mostka. Jest to górne, dziewięciopłatkowe serce wiary i czystego zaufania.
8. Wiśuddhapitha - obszar obejmujący podstawę szyi, tak gardło jak i kark z tyłu. Skupiamy się u podstawy szyi, tuż powyżej grasicy, dla rozwinięcia czystości od nasion uprzedniej karmy. Siedziba żywiołu eteru (ducha, światła), zwanego Ambara, Poszerza się horyzont zdarzeń i możliwości, rozwija się potęga mowy i wibracji głosu. Stajemy się coraz bardziej eteryczni, subtelni. W symbolice jako kwiat lotosu o szesnastu płatkach. Najwyższy ośrodek świadomości w Wieku Brązowym (Dwaparajuga).
9. Talukapitha - obszar w górnej części szyi, umiejscowiony wręcz z tyłu gardła, za migdałkami. Symbolizowany kwiatem lotosu o sześćdziesięciu czterech płatkach. Powiązany z kręgiem atlasu i podstawą czaszki. Służy skupieniu na idei nieśmiertelności bądź przedłużania życia w dowolny sposób. Ośrodek nektaru nieśmiertelności, boskiej amryty. Służy odmładzaniu i długowieczności. Jest ośrodkiem mocy diamentowej, wadźry.
10. Dwidalambudźapitha - zbiornik sił duchowych na wysokości oczu, zwany też dwupłatkowym lotosem międzybrwiowym. Ogniskuje obrazy widziane przez oczy. W lajajodze zwany też Brahmarandrą, a w jodze uzdrawiania określany terminem URNA lub UR. Siedziba krystalicznego światła Ducha Świętego. Osiąga się zjednoczenie energii słonecznej (Ham) i księżycowej (Kszam), rozwijając dzięki temu świadomość niedualną, jedność postrzegania. Wznosimy się ponad dualizmy i przeciwstawne punkty widzenia do świata świadomości Niebios. Osiągamy stan adwaita - jednolitość poglądu.
11. Adźnambudźapitha - obszar wewnątrz głowy na wysokości środka czoła, często zaznaczany przepaską, pierścieniem korony lub diademem na środku czoła. Kiedy jest symbolizowany jako sześciopłatkowy kwiat lotosu (u początku swego rozwoju), wtedy jest nazywany Manasjapitha lub Ćittampitha. Gdy pierwszy z sześciu płatków zaczyna rozwijać się w szesnastopłatkowy półksiężyc, wtedy mówimy o Indupitha lub Buddhipitha. Gdy lotos osiąga pełen rozkwit, co symbolizuje 96 płatków lotosu, wtedy jest zwany Nirwanapitha, Santipadapitha lub Brahmarandhrapańkadźapitha. Znany jest też wtedy jako Kalaćakrampitha. Ośrodek steruje procesami wzrostu i rozwoju, procesem starzenia, przyśpiesza bądź zwalnia wszelkie procesy dziejące się w organizmie. Nadzoruje też całą pracę hormonalną organizmu poprzez przysadkę mózgową. Jest to najwyższy ośrodek świadomości w Srebrnym Wieku (Tretajuga).
12. Sahasrara Ambudźa Pitha - ośrodek energii subtelnej ponad szczytem głowy. Obszar często wiązany z gruczołem szyszynki i jego uaktywnianiem. Pozwala na nieograniczoną komunikację z całym wszechświatem. Siedziba wszelkich możliwych mocy i potęg duchowych. Symbolizowana kwiatem lotosu o 960 płatkach lub liczbą tysiąc. Ośrodek Diamentowej Świadomości, korony niebios i ostatecznego przebudzenia. Najwyższy ośrodek świadomości Złotego Wieku Prawdy.
13. Gurupitha - siedziba Duchowego Przewodnika symbolizowana jako lotos o dwunastu płatkach umiejscowiony dokładnie na szczycie głowy, u podstawy sahasrary. Skupienie na lotosowych stopach Guru bądź połączenie z niewidzialnymi, niebiańskimi Mistrzami Duchowymi i całą Duchową Hierarchią. Świadomość Najwyższej Łaski.
Dodatkowo warto wspomnieć, iż każdy ośrodek posiada cztery mniejsze ośrodki stowarzyszone, umiejscowione w następujący sposób: jeden po stronie lewej, a drugi po stronie prawej, oba na linii sutki piersiowej, trzeci, z tyłu na linii kręgosłupa, a czwarty z przodu na centralnej linii ciała. Ośrodki te są zwykle rozpoznawane jako punkty o podwyższonej wrażliwości. Zwane są terminem Kanthapitha lub po prostu Wadźrą. Szczegółowych zasad pracy z oczyszczaniem ośrodków należy się uczyć wyłącznie od Nauczycieli (Aćarjów) laja jogi bądź jogi uzdrawiania tradycji Himalaya.
Uzdrawiające Ćwiczenia (Seria II)
Spróbujmy prześledzić kilka praktycznych ćwiczeń rozwijających duchowy potencjał uzdrowiciela wewnątrz naszego serca.
Ćwicz. 1. Usiądź w siadzie skrzyżnym i pochylając lekko głowę ku sercu odczuwaj swoje myśli i emocje tkwiące w głębi wnętrza... Spróbuj odkryć wypływającą z wnętrza życzliwość (maitri), miłosierdzie (karuna), radość (mudita) i spokój (upaksza)... Pozwól tym właściwościom wypełniać twoje serce, pozwól im promieniować z całej klatki piersiowej... W szczególności niech rozkwita ŻYCZLIWOŚĆ i MIŁOSIERDZIE do wszystkich potrzebujących stworzeń... Niech Twe źródło promieniuje tymi ciepłymi intencjami...
Pozostań z tymi uczuciami w ciszy przez kilka minut.............
Pamiętaj o głębokim i rytmicznym oddychaniu!
Ćwicz. 2. Wyobraź sobie w górze przed sobą potężną i jaśniejącą kulę światła... Zobacz okiem swojego umysłu (okiem wyobraźni) jak z wnętrza tego promieniującego źródła światła wylania się postać podobna Archaniołom... postać ma ciało zielonkawo- błękitnawe, szmaragdowe, cała jest w kolorach promienia uzdrowienia... Spróbuj rozpoznać w tej postaci Św. Rafaela Archanioła lub Św. Pawła - Hilariona (Apostoła Uzdrowicieli). Możesz też spróbować z postacią Św. Pantelejmona, patrona Uzdrowicieli i Medyków... Spróbuj odczuć jak całe ciepło z głębi serca tej postaci spływa na Ciebie i otacza Ciebie, a także przenika... Doświadcz żarliwej intencji niesienia pomocy potrzebującym, intencji uleczenia... Odczuj tę postać jako źródło przekazujące uzdrawiającą moc Boga... Pozostań w ciszy kontemplując ciepło i światło tej postaci........
Ćwicz. 3. Oddychaj głęboko pozostając w ciszy i odprężeniu... Kiedy wdychasz odczuwaj dolną część tułowia, a w szczególności okolicę kości ogonowej (Bhumipitha). Wypełniaj wdechem cały tułów wchłaniając przy tym leczniczy magnetyzm ziemi przez ośrodek sakralny (ogonowy)... Kiedy wydychasz, przesyłaj oddech, a wraz z nim leczniczy magnetyzm (odczucie) energii ziemi poprzez dłonie... odczuwaj mocno dłonie w czasie wydychania...
Możesz użytkować to oddychanie, kiedy jesteś na łonie natury, aby lepiej wykorzystać leczniczą siłę przyrody, leczniczy wpływ natury, zwany też magnetyzmem lub czarem miejsca, w którym aktualnie jesteś. Oddychaj rytmicznie, najlepiej w rytmie cztery/cztery lub osiem/osiem. Możesz tak oddychać przez 10 - 20 minut, najlepiej codziennie. Ożywi to Twoją siłę magnetyczną, niezbędną do samouzdrawiania. Twoje dłonie staną się jeszcze bardziej lecznicze.
Ćwicz. 4. W ciszy i skupieniu, połączonym z głębokim i rytmicznym oddechem, powtarzaj kilkakrotnie następujące Lecznicze Frazy (wskazania, sugestie, modlitwy), mówiąc je prosto do swojego własnego serca:
"Uzdrawiaj mnie Boże Twoją wszechwystarczalną Mocą".
"Spraw, aby w moim życiu zaistniały
wszelkie możliwości ku polepszeniu".
"Mam się dobrze i jestem szczęśliwy/a w życiu i świetle Boga".
"Moje życie zmienia się i przyjmuje lepszy obrót".
"W Tobie upatruję moje zdrowie,
pokrzepienie, równowagę i pokój".
"Moje zrównoważenie jest zapewnione ręką Boga".
"Moje ciało, moja dusza i mój umysł są uzdrowione
dzięki duchowej mocy Boga". "Bóg czyni łatwym moje przedsięwzięcie".
"Uczyń mój dom harmonijnym,
moje ciało doskonale opanowanym,
umysł zrównoważonym,
a duszę oświeconą".
"Uczyń mnie źródłem szczęścia dla siebie i dla innych".
Powtarzaj każdą frazę kilkakrotnie, odczuwając jej działanie w swoim wnętrzu.
Oddychaj z każdą frazą... HUM
Więcej uczymy się na zajęciach Jogi Uzdrawiania - Bhaiszadźja - Ajurweda
Wszystkich chcących zgłębiać tajniki sztuki UZDRAWIANIA zapraszamy na warsztaty
© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: ajurweda.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz